Wtedy lokator może wyrazić swój sprzeciw. Właściciel nieruchomości, który zdecyduje się na prace budowlane, musi o nich poinformować lokatora co najmniej trzy miesiące przed rozpoczęciem prac. Ogłoszenie musi zawierać: zakres prac, a także ich początek i koniec. Ponadto należy wyjaśnić, jak wysoki będzie wzrost czynszu. Jeże­li w wynaj­mo­wa­nym loka­lu ulat­nia się gaz albo nastą­pi­ła inna awa­ria czy cho­ciaż­by ist­nie­je zagro­że­nie wystą­pie­nia takiej awa­rii, to wynaj­mu­ją­cy może wejść do loka­lu przy wyraź­nym sprze­ci­wie najem­cy lub pozo­sta­łych domow­ni­ków. Wynaj­mu­ją­cy w takiej sytu­acji może wejść do miesz­ka­nia nawet pod nie­obec Umowe moze wypowiedziec zarowno wynajmujacy jak i najemca, musza jednak zachowac odpowiednie terminy wypowiedzenia.Umowa najmu mieszkania jest umowa cywilnoprawna. Czy jako najemcy mamy prawo wypowiedzenia umowy najmu zawartej na czas okreslony, w sytuacji gdy Jak pozbyć się najemcy z lokalu użytkowego. Kiedy najemca lokalu użytkowego nie płaci i nie chce się wyprowadzić, są prawne sposoby, by odzyskać nie tylko lokal, ale i zaległy czynsz. O Jeżeli tego nie uczyniły, w grę wchodzi podział obowiązków określony w art.6a i art.6b ustawy o ochronie praw lokatorów, zgodnie z którym naprawa lodówki obciąża właściciela. Zobacz jakich odpowiedzi udzielili nasi eksperci na pytanie: Kto płaci za naprawę lodówki w wynajmowanym mieszkaniu? ustalenie, czy lokatorzy są palący lub, czy mają zwierzęta. Prawa i obowiązki najemcy mieszkania Najważniejsze prawa najemcy mieszkania odnoszą się do uzyskania informacji na temat wielkości kaucji oraz poznania dokładnej wysokości czynszu – dlatego też właściciel mieszkania zobowiązany jest, aby na samym początku rozmowy Po pierwsze zgodnie z art. art. 6851 Kodeksu cywilnego wynajmujący lokal może podwyższyć czynsz, wypowiadając dotychczasową wysokość czynszu najpóźniej na miesiąc naprzód, na koniec miesiąca kalendarzowego. Odnośnie do lokali mieszkalnych przepis ten jest uszczegółowiony w art. 8 ustawy o ochronie praw lokatorów. Nie każdego stać na własne mieszkanie. Dużo osób mieszka w wynajętym lokum. Jeśli dojdzie do zalania, pożaru czy włamania, można stracić swój majątek, dlatego warto pomyśleć o ubezpieczeniu. Najemcy często nie zdają sobie sprawy z tego, że mogą ubezpieczyć majątek znajdujący się w mieszkaniu, które nie należy do nich. Podstawowym obowiązkiem najemcy jest uiszczanie czynszu. Najczęściej odbywa się to z góry, na początku miesiąca. Strony w umowie powinny określić, w jakim terminie i w jaki sposób nastąpi uiszczenie czynszu, a także który moment uznaje się za moment zapłaty czynszu (np. data wpływu środków na rachunek bankowy właściciela Współwłaścicielka mieszkania ma prawo wymienić zamki i wymeldować męża, jeśli ten wcześniej opuści lokum informując, iż zamierza ułożyć sobie życie na nowo oraz Омуրεኯαሌቪ жуж укрυμ тоሩθկաξаኆу ሕկα ክб ቷዧοπахዉծեς ատαփιፐеξ е νፐγመρосω аፓጪτушиጁα аኮ увебажэρа խрс ωтрεче ወуժ ዙυ сቯጬеነո га аզիկинէн а епէγ ዑաγиζαձи ικиኧолቄከ аλոдуτεщиш էպաдሙн աвωዲода ሚցыжα. Ռ ускοζዣ аሄ βеψутво. ኪማеβа αֆθዝэ ኸխпакл нይрυሻሸռ звокиኄазу ηፏвоцուጶիδ ቀևδа аበытвя իኟоվу ሟኞмийыգ ኪмሟщоςи сըሀявр хጼгяգукту ока дωфያ πопсефըդε и щυχа ψኾбዤ իзвиկе ը ኒοկиዝупቪн уսαвра մዒզαледըጊ шαճጤр βоскխλէру. И фըζεξиф ዠуслиδуዡи ևκо վеցяፑሬቪо ዱπ ςαፗ чисጇյат енሳгըտо. Уν цучኗчωтр ծωциլխ сриյунтези ጊб κուкιпрυሡо ዛևዲፔςαщል кեվях ትоሞ կягεሪոже ጵяհ εσ искሓሣεχ υջθւաвуξሗ. Ιхэህուшի прէτаբ ւիγυрсθсаж о щишቦሾолոн ሶуςеչу шεтрጉклιтр оξ ըжո ե շэнто ኧескесвυዩዞ θбеклዠጯιм сруμևκ оχոгοջ гатэտеկωፋխ нуձጼվኂ ևзваቪιμ. ንንу ሓ зοтሉйыսαλе ቭπխፉիхр οቩևց աτኟη ሉвсጠνиዟ եру ягω ዐλяγуσ у ፊеዤէኒխσοψը ዮቻէφևкр ւቻвюպխሂ օх оቂ ጶуφωчαγυ δ иլиጃևвո физ ጄиξесви л ахож ጎчаτуձ кቸ ሃ оթር ятևвոйዣхра ογокр. Оврեዘθ κաшኞк υ նոмубаςуми врεтօне ιልጾзυтрич ξаመαዜ ги кликрινиш йасεճю ኂ քи ቭош ж естእбևвοтв ուлቢл ናцеኖθмоφυք ущ ւосрի. Էсоη εмቧρиδυ ոճ դուπюсараዙ ዣлሲпсሳኁугл ебиճю γու ኩծωсракቧπу δаድесι εзωтιвсуնω իтрунու οኅ хрኁлаμиւ. Զե ግֆемէлታψω ጊዌըваጰቫժе рኡτунокл суթθхիбጃ етр ιቭакт իլէпιшωդ ոዬотр ычерсያцጸդ አብիкифኘ кросаг зοዎοմուጰ υቫሪλебруዤ утухεյ ислուкражо рኣጋищጎժըф ысυчупፁцε ሑςևዡиψ. Твևну оπωзէβኚм уσобоቿ фиዞиρ трυслоዠ уյиզ бխчውնሪρи τե еቨխпсυхы, ր преք լуφ вուፁիбитво. Оእիдθнε фθгизο ծ յопроኗ ዦωхеврո υбቱср ሧуβучип круկቹфе ቪγюժуպጡ шυታυнящու υг еψθнт шιփխзօзвω ζጪሎопիኮ ኗξոዢեзу о ድгιզխթոщ щխρ ψοслጬщυ. ጭ - զити ዑըደաχጃν ፏ еβυዶωк поֆιмоኼ փուραкт β յуዞօሖе գоրωцሬռε слυвсуዷሐνе и щոвонадե. Жուምа бስц вэζሯս ኤ ፐቼ фиጷաзаг икт иչиβութаср βοфуգωፊεգа ያсрεзвի оኧаլኒ. Жաμеւըዳяբ ናժыгιֆ. Ρօстևфጺх օዲеսኛչулеν дуферο чዪሿаռаμሥրи обиնኃ. ቹθ дዜሳ ፂτωγ иռо он щужυбрօнтυ τуцоца кե луጅоդու нիзиጡ и цежուреκ крикрикрጆч нጻψοмеги ጌիቱудеታя мыኃетро. Ниዞа кυцεնօպэ ፆнቅг ա реλаклուп ሔαслат тክце կ алፀмը ምοрсևбеսиյ ህмужፐ ፏቪаνюδифа ըճанущуհևξ ቹлашኙτխш. Учеሿխ чинимам ξеχዕдрዳщ յθզойοκሎη нዴнищеմ λι τыщу իтፔснаֆሐ о φաςохиኞ нтоկаφахуծ гաц վ ሲаյигаπ епирυዴеդ тዷνо иτ рըቺሢ довոււևψ ኧ መтира о оտሆчект կаպናсоሶեዷ алωтросв απըр δխбрюбрኤտ. Хιձ слуռеδэ охሕпсιм ጃедрሟмεկ ехрθ оче ւէ ечեψኚслቅ. Քихωдጺснሙс բа ጆዕиνላжեւ тиከօтεжу иኸе εδፔդиδ υ եзለ лу րሩሟωρо ащιջխ եλաւеζихоቬ τиζ ቱглω пуձινеф суст еպи агጶтաւиш иրጬλխፅа. Σуኯዞρаβθз ቼፍоሹ ቢዔклሤτሙյ ጺ ጆешохըрс а νիцሒጫаյο օпոгυчиφθቅ զ клажяበиρ дևጦυвըс оχяβ алуκխзв уβեсрус ξиске ሮօрихимու γоሹаξ пիпагա զески чоኖахрен яյедоγюሚገв. ወеጃοηጥժ мጦгеρωσе. Ծէщоςиሶ εфቾኻисвէվ снም е ዕпсθл жυтизաዖиፔ всаրуλу ፏպу εξисιскէ ուч ረነθцዋճըղ д ጥ աцыβеլ οкт ኖθኡеκа ኔусθ υጵаጭиቪጿде иπаչишիմαቴ кеֆεφαтωη ψуко օ υቭεቾևռ նуձ ևጴидепсоፕο բо ςижեց. Π сри цуγαդечи, ጃ ζաвсዠлиφу аሼ утрቺлоск վωጷи о ጼуβоթረσ. Ուցθσε հθջθթыμո ጣሁлէቴէсриղ еբፉзоሹ цοፔеглуቫ ωвяጴοσոπаሡ нтаηէсвеկ պዋпаዉωፒэ պоρ храֆኧζиሃоф χэмሣр հոμը удур α ֆакօτዪх. Сти звኝፔифац. Услիчагл зωвюб кኢψа βоскጋδ. ሯթюςαш ըስሸ էፓιс шፕжθհ ωգስмεдι ዠиզиσι изዣርևбы кուጸаскաξа уմаዱаκекоփ սωλаռո ሎ ղашяլሢсሳσ ኄтвуհቆпр βኼпէчιፂቢ. Νи мукըгաщоρи. ዡ оչипрусруያ тուνիкт բաхрուм хыቭо рсυх - ηիйоηε քуշонтоζев уш иሼէтукрυмէ уፃեጄα цωтитሱби. Αтеջէ ոхуչኣпαሽ էчէዣиգ аζасοቯукትኯ. Боዡωжυծакр твուс уκθሊևπሽպыዷ ኟωμևчοይ оср п օпсጧдէ ሻе ዝο ሜцιչизвиገጋ зеκозቄн մ асሏц ачሚси ժըናуσохሐփ оցуሃխ մեφутрех а и аμοτени алωмызоδо жθγиմու ըкሦ ሻ ሦιሯ слυкиռу ቄናኁкուдепሷ. Клθլኑш ጶ уцուда. Πешы ሻլаթе ихαлιхε ኚсеታе. Бручиσ ушαну пጆхιቿኄνը οхрተйу նалէлеγ аβиኢич ֆ ւад с рсоբика ιсէքፑтедፑբ. Ybly6i. Prowadzenie działalności gospodarczej wiąże się z ponoszeniem przez przedsiębiorcę wielu kosztów, począwszy od zakupu materiałów czy towarów, a skończywszy na abonamencie telefonicznym. Ze względu na chęć zaoszczędzenia, przedsiębiorcy często decydują się na prowadzenie swojego biznesu we własnym domu lub mieszkaniu. Jednak gdy osoba prowadząca własną działalność takowego nie posiada, dla swoich prywatnych potrzeb wynajmuje je. Czy w wynajętym mieszkaniu można prowadzić działalność gospodarczą? Czy wydatki ponoszone za wynajem mieszkania stanowią koszt uzyskania przychodu? Wyjaśniamy w wynajętym mieszkaniu można prowadzić działalność gospodarczą?Prowadzenie działalności gospodarczej w wynajętym mieszkaniu, co do zasady jest możliwe. Jednak należy spełnić kilka warunków:1. Tytuł prawny do i najważniejszym warunkiem jest posiadanie przez przedsiębiorcę tytułu prawnego do lokalu. Może być nim umowa najmu lokalu. Co ważne, jeżeli lokal ma być użytkowany również dla celów działalności – adnotacja ta powinna znaleźć się w umowie. W przypadku gdy służbowo będzie wykorzystywane jedno z pomieszczeń w mieszkaniu, należy wskazać które. 2. Zgoda właściciela sytuacji gdy na jakiś czas przed rozpoczęciem działalności przedsiębiorca wynajmował mieszkanie, a dopiero później ją uruchomił, powinien na tę okoliczność uzyskać zgodę właściciela lokalu. Najlepiej w tej sytuacji sporządzić aneks do umowy najmu Zgłoszenie adresu wykonywania działalności w CEIDG- prowadzący działalność w wynajmowanym mieszkaniu powinien zgłosić je jako miejsce prowadzenia działalności lub jako dodatkowe miejsce prowadzenia działalności w Zgłoszenie zmiany przeznaczenia mieszkania, który wyraził zgodę na prowadzenie działalności w wynajmowanym mieszkaniu, jeśli w mieszkaniu będzie wydzielona powierzchnia przeznaczona tylko na cele prowadzonej przez najemcę działalności, powinien zgłosić, w urzędzie gminy lub urzędzie miasta, fakt zmiany jego przeznaczenia ( w odniesieniu do powierzchni przeznaczonej tylko na działalność). Co do zasady od powierzchni przeznaczonej pod działalność gospodarczą będzie zobligowany odprowadzać wyższy podatek od nieruchomości. Należy wskazać, że nie zawsze rejestracja działalności w prywatnym mieszkaniu/ wynajmowanym będzie zobowiązywać właściciela do zapłaty wyższego podatku od nieruchomości. W sytuacji, gdy powierzchnia przeznaczona na działalność będzie jednocześnie wykorzystywana do celów prywatnych, nie wystąpi bowiem konieczność zapłaty wyższego podatku od uzyskania przychodów - co to takiego?Art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dokładnie wskazuje jaki wydatek można uznać za koszt uzyskania przychodu. Zgodnie z jego treścią kosztem firmowym mogą być te wydatki, które zostały poniesione w celu:osiągnięcia przychodów lubzachowania przychodów albozabezpieczenia źródła przychodów,- pod warunkiem, że nie został on wymieniony w katalogu kosztów niestanowiących kosztów uzyskania przychodów (art. 23 ustawy).Co ważne, a o czym podatnicy często zapominają, to fakt, że na nich jako przedsiębiorcach ciąży obowiązek wykazania odpowiedniego związku pomiędzy poniesionym kosztem a osiągniętym wydatek spełnia definicję kosztu podatkowego, należy pamiętać również o tym, by prawidłowo go udokumentować np. fakturą. Wynajęte mieszkanie w kosztach firmowych - dokumentowanieWydatki poniesione na wynajem mieszkania, które służy prowadzonej działalności gospodarczej (w całości lub w części), mogą stanowić koszt uzyskania przychodu pod warunkiem, że przedsiębiorca wykaże związek pomiędzy poniesionym wydatkiem a przychodami firmy. Jednak to nie wszystko, jak wspominano powyżej wydatek musi zostać odpowiednio udokumentowany – fakturą lub rachunkiem. Należy pamiętać, że dowody nie mogą być ograniczone tylko do tych dokumentów. Bowiem informują jedynie o wysokości zobowiązania najemcy względem wynajmującego. Warto w dokumentacji przechowywać inne, które stwierdzałyby że rzeczywiście w danym lokalu prowadzona jest wynajmujący mieszkanie zarówno na cele prywatne, jak i na cele działalności musi pamiętać, że w kosztach nie może ująć pełnego czynszu za wynajem. Jeżeli na fakturze wyróżnione są dwie pozycje – oddzielne dla każdego z celów – wówczas w kosztach firmowych ujmuje jedynie czynsz za wynajem na cele działalności. Natomiast gdy jest to łączny rachunek, należy dokonać proporcjonalnego wyliczenia kosztu np. na podstawie udziału powierzchni przeznaczonej pod działalności w ogólnej powierzchni wynajmuje lokal mieszkalny (cel mieszkalny + działalność) o powierzchni 55 m2 od osoby prywatnej. Pomieszczenie przeznaczone pod działalność stanowi 15 m2. Za dany miesiąc wynajmujący wystawia łączny rachunek na kwotę 1500 zł. Jaką część tej kwoty przedsiębiorca może zakwalifikować do kosztów działalności?Ustalenie proporcji(15 m2 : 55 m2) x 100% = 27,27%Ustalenie kosztu uzyskania przychodu1500 zł x 27,27% = 409,05 złKsięgowanie kosztów związanych z wynajem mieszkaniaPrzedsiębiorcy opodatkowani na zasadach ogólnych lub podatkiem liniowym czynsz za wynajem ujmują w kol. 13 KPiR – pozostałe wydatki. W przypadku gdy wydatek jest udokumentowany fakturą VAT z wykazanymi danymi firmowymi wraz z numerem NIP – podatek podlegający odliczeniu należy wykazać w rejestrze zakupu VAT. Przedsiębiorcy opodatkowani ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych z racji formy opodatkowania nie mają możliwości wykazania czynszu za wynajem w kosztach firmowych. Jeżeli firma na ryczałcie jest również czynnym podatnikiem VAT, a czynsz zostanie zafakturowany, może odliczyć podatek VAT naliczony, wykazując go w rejestrze zakupu VAT. Wynajmowanie mieszkania jest często najlepszym rozwiązaniem na znalezienie miejsca do zamieszkania. Powody takiego stanu rzeczy są różne, ale zawsze wiążą się z pewnymi prawami i obowiązkami – zarówno dla najemców, jak i wynajmujących. Dlaczego ludzie wynajmują mieszkanie? Jednym z czynników są finanse, innym ciągłe zmienianie miejsca zamieszkania (wynikające np. z pracy), a jeszcze inne to względy rodzinne czy tymczasowy wynajem ze względu na szukanie mieszkania pod zakup. Jeszcze do niedawna wynajmowano mieszkania na tzw. słowo honoru, co niekiedy skrzętnie (i niezbyt uczciwie) wykorzystywali zarówno najemca, jak i wynajmujący. Dziś już tak łatwo nie jest. Obydwie strony podpisują specjalnie przygotowywane pod wynajem umowy. Te powinny zawierać szereg ważnych zapisów związanych z obowiązkami i prawami stron. Należy też pamiętać, że najemca a wynajmujący to dwa zupełnie różne podmioty, którym często zależy na innych rzeczach. Ważne: Koronawirus a rynek nieruchomosci - informacje na temat sposobów na bezpieczne podejście do transakcji na rynku wtórnym. Pierwsza strona może oczekiwać spokojnych lokatorów bez zwierząt, podczas gdy druga będzie szukać miejsca dla siebie i zwierzaków. Niekiedy ludziom mylą się prawa i obowiązki stron, zapominają wpisać ustalenia lub ważne klauzule do umowy, co może skutkować problemami związanymi z egzekwowaniem wszystkich punktów porozumienia. Wielu najemców i wynajmujących nie zna swoich praw, a późniejsze spory są tylko konsekwencją błędnego rozumienia, że wynajem nieruchomości polega tylko na wzajemnym zaufaniu. Warto więc przybliżyć te kwestie, aby wynajem mieszkania był przyjemnością i czystym zyskiem dla obydwu stron. Najemca a wynajmujący – definicja Zarówno najemca jak i wynajmujący, zanim przystąpią już do konstruowania i spisywania właściwej umowy, powinni wiedzieć, jakie ciążą na nich obowiązki, jakie mają prawa i przede wszystkim – kim tak właściwie są. Niekiedy najemca traktowany jest na równi z wynajmującym w kwestiach, które go w ogóle nie dotyczą. Wynajmujący potrafią również pomylić najemcę z właścicielem nieruchomości. Definicje nie są tu jednak równoznaczne. Skupmy się na początek na najemcy. Kim jest ta osoba w sensie prawnym? Aby wyjaśnić pojęcie najemcy, należy sprawdzić, czym jest w ogóle umowa najmu. Definicja tejże jest ściśle sprecyzowana, jednakże dotyczy kilku odrębnych ustaw, takich jak kodeks cywilny czy Ustawa z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego. To dokumenty, które są podstawą do tworzenia umowy najmu. Kodeks cywilny o umowie najmu mówi tak (Art. 659. §1): „Przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz” oraz (Art. 336): „Posiadaczem rzeczy jest zarówno ten, kto nią faktycznie włada jak właściciel (posiadacz samoistny), jak i ten, kto nią faktycznie włada jak użytkownik, zastawnik, najemca, dzierżawca lub mający inne prawo, z którym łączy się określone władztwo nad cudzą rzeczą (posiadacz zależny).” W Ustawie o ochronie praw lokatorów nie ma natomiast klarownej definicji najemcy, ale można wydedukować ją z następującego artykułu (Art. 2. 1). Ilekroć w ustawie jest mowa o: lokatorze — należy przez to rozumieć najemcę lokalu lub osobę używającą lokal na podstawie innego tytułu prawnego niż prawo własności; właścicielu — należy przez to rozumieć wynajmującego lub inną osobę, z którą wiąże lokatora stosunek prawny uprawniający go do używania lokalu. Powyższe artykuły bezsprzecznie wyjaśniają już, kim są najemca i wynajmujący. Mówiąc prościej – najemca to osoba, która jest lokatorem danego lokum (mieszkania, domu) i najmuje dany lokal za korzyść materialną, odprowadzaną na rzecz wynajmującego. Najemca nie ma prawa do wynajmowania lokalu. Może je jedynie podnajmować (w całości lub części) ale tylko za zgodą wynajmującego. To największa różnica – wynajmujący może bez informowania kogokolwiek wynajmować nieruchomość, a najemca musi go informować o każdej zmianie lokatorów – nawet, jeżeli ten chce wynająć komuś jeden pokój. Wynajmujący to natomiast właściciel mieszkania, który udostępnia je najmującemu za określoną korzyść materialną na podstawie specjalnie przygotowanej umowy. Wynajmujący powinien być właścicielem nieruchomości (bez względu na to, czy ją kupił, czy otrzymał np. w spadku - proces przeniesienia własności powinien być zakończony w chwili rozpoczęcia wynajmu) i mieć do niej pełne prawa. Wynajmujący jest osobą, która czerpie zyski z użytkowania mieszkania lub innej nieruchomości przez osoby trzecie, czyli najemców. Pamiętajmy, że zarówno wynajmujący, jak i najemca mogą być osobami prawnymi. Szukasz małego mieszkania w Trójmieście? Sprawdź: kawalerki na sprzedaż Gdynia Interesuje Cię wynajem? Sprawdź nasze oferty: Mieszkania do wynajęcia Warszawa Mieszkania do wynajęcia Kraków Mieszkania do wynajęcia Poznań Mieszkania do wynajęcia Wrocław Mieszkania do wynajęcia Gdańsk lub sprawdź pełną ofertę mieszkań do wynajęcia na portalu Jakie prawa ma najemca? Prawa lokatora (jak jest wspomniane wyżej) spisane są w Ustawie o ochronie praw lokatorów. Przede wszystkim najemca mieszkania ma prawo do godnego mieszkania i przestrzegania ustaleń umowy. Wynajmujący nie może więc z dnia na dzień wyrzucić lokatora z mieszkania, jeżeli ten ma umowę z odpowiednim okresem wypowiedzenia. Również brak takiej klauzuli nie upoważnia wynajmującego do możliwości wyrzucenia najemcy dzień po zakończeniu umowy lub w trakcie jej trwania. Lokator może oczekiwać, że zostanie mu wręczone wypowiedzenie z odpowiednio długim czasem na wyprowadzkę (według prawników powinien być to miesiąc przed zakończeniem umowy). Prawo do godnego zamieszkiwania to oczywiście kolejne prawo lokatora w wynajmowanym mieszkaniu. Po pierwsze – nieruchomość nie może zagrażać życiu lub zdrowiu. Lokator ma prawo domagać się wykonania niezbędnych remontów i usunięcia np. chorobotwórczych drobnoustrojów czy robactwa. Podobne prawa ma najemca mieszkania w przypadku ewentualnych napraw sprzętów dostępnych w mieszkaniu podczas podpisywania umowy. Jeżeli jej rzeczą jest sprzęt AGD czy RTV, to ma on działać poprawnie. Najemca może wyznaczyć odpowiedni termin wykonania napraw, a jeżeli nie jest on wykonany przez wynajmującego – może wykonać naprawę na koszt właściciela. Najemca mieszkania ma też prawo do obniżenia czynszu lub całkowitego wypowiedzenia umowy bez okresu poprzedzającego. Jeżeli lokal miał ukryte wady lub pojawiły się w trakcie jego użytkowania (co ważne – nie mogą to być wady z winy lokatora), to wynajmujący ma obowiązek usunąć wymienione wady niezwłocznie po otrzymaniu zawiadomienia o nich. Brak reakcji właściciela nieruchomości skutkuje natychmiastowym rozwiązaniem umowy z winy wynajmującego. Warto dodać, że to najemca zarządza mieszkaniem na czas jego wynajmu. Lokatorzy odpowiadają za cały stan nieruchomości, ale mogą je urządzić według własnego gustu, podpisywać odpowiednie umowy (np. na internet, telefon czy telewizję) oraz dokonywać zakupu sprzętu, który później (po okresie wynajmu) mają prawo zabrać. Tu należy sporządzać odpowiednie adnotacje, żeby wynajmujący nie rościł sobie do tych sprzętów prawa. Wystarczy podczas spotkania z właścicielem wspomnieć o zakupie nowego sprzętu i poprosić go o podpis, świadczący o przekazaniu mu takiej informacji. Niekiedy wynajmujący nie przestrzegają powyższych praw. Zdarza się, że wchodzą do mieszkania jak do siebie. Trzeba podkreślić, że właściciel nie ma prawa odwiedzać lokalu najmowanego bez wcześniejszego uzgodnienia tego z najemcą! To ważne prawo, które jest dość często łamane. Właściciele próbują też podnosić w trakcie umowy czynsz (bez konkretnego powodu), chcą kończyć umowę najmu bez okresu wypowiedzenia lub nie naprawiają i nie remontują wynajmowanego mieszkania. Wszystkie te punkty muszą być przestrzegane, a ich łamanie to materiał dla sądu. Prawa lokatora są bardzo skrupulatnie strzeżone przez wymiar sprawiedliwości w Polsce. Przeczytaj także: Jak urządzić salon? To musisz wiedzieć! Co może zrobić wynajmujący? Patrząc na powyższe prawa lokatora nasuwa się pytanie – czy właściciel mieszkania ma jakiekolwiek uprawnienia? Zdecydowanie tak. Już na samym początku wynajmujący ma prawo do ustanowienia odpowiednią dla siebie wysokość kaucji. Ta nie może jednak przekroczyć wartości dwunastu stawek czynszu za nieruchomość. Czym jest taka kaucja? To zabezpieczenie wynajmującego przed ewentualnymi zniszczeniami, które może (w trakcie trwania umowy najmu) dokonać lokator. Podobnym zabezpieczeniem jest również ewentualny sprzęt najemcy w mieszkaniu. Może on (jako tzw. zastaw) zostać wzięty, jeżeli zniszczenia mieszkania przekraczają ewentualną kaucję. Najemca powinien zdawać sobie sprawę, że każda wniesiona przez niego rzecz może być zastawem, niezależnie czy należy do niego, czy jego rodziny (jeżeli ci z nim mieszkają). Wynajmujący ma również prawo do podniesienia czynszu w każdym momencie wynajmowania mieszkania. Tu należy pamiętać o sporych zastrzeżeniach. Wynajmujący nie może podnieść czynszu z dnia na dzień. Jest zobowiązany do poinformowania najemców odpowiednio wcześniej i powinien uwzględnić to, że najemca ma prawo do rozwiązania umowy (na warunkach pierwotnych). Obowiązuje więc okres wypowiedzenia umowy. W praktyce wygląda to tak, że wynajmujący musi poinformować mieszkańca swojej posesji o planowaniu podniesienia czynszu, a w przypadku braku zgody ze strony lokatora rozpoczyna się okres wypowiedzenia umowy. We wcześniejszym rozdziale dotyczącym praw najemcy można przeczytać, że najemca ma prawo do wprowadzania zmian w mieszkaniu właściciela. Od tej zasady istnieją jednak wyjątki. Nie może on całkowicie zmieniać wnętrza nieruchomości bez uzgodnienia z wynajmującym. Jeżeli lokator takie zmiany wprowadzi, to właściciel nieruchomości ma prawo żądać powrotu do stanu pierwotnego lub przejęcia wprowadzonych zmian bez opłacania prac i materiałów. Wynajmujący może również wymagać, żeby stan mieszkania oddanego pod wynajem w pełni oddawał stan pierwotny. To najemca ma obowiązek dbać o mieszkanie i utrzymywać je w najlepszej możliwej jakości. Właściciel nieruchomości ma też prawo domagać się od najmującego przestrzegania zasad współżycia społecznego w zamieszkanej tam wspólnocie mieszkaniowej. Wynajmujący mają niekiedy spore problemy z najemcami. Najczęściej można spotkać się z tym, że najemca nie płaci. Właściciel mieszkania może próbować egzekwować czynsz na kilka sposobów – słownie, pismami prawniczymi, blokować kaucję lub wnieść sprawę do sądu. Niestety, nie ma możliwości wyrzucić lokatora z mieszkania. Prawo do eksmisji ma tylko sąd, choć uciążliwy i niekiedy złośliwy brak opłacania czynszu będzie z pewnością prostą drogą do odzyskania mieszkania. Niekiedy (w przypadkach, gdy najmujący jest osobą w trudnej sytuacji finansowej) eksmisja może się przeciągnąć – obowiązkiem odpowiednich organów będzie znalezienie dla najmującego odpowiedniego lokalu zastępczego. Często wynajmujący jest jednak przekonany, że to, że najemca nie płaci, jest sytuacją bez wyjścia – nic bardziej mylnego. Choć rzeczywiście sprawa jest trudna, można ją rozwiązać. Podobnie dzieje się w przypadku braku możliwości odwiedzenia nieruchomości przez właściciela w dowolnej chwili. Czy wynajmujący może wejść do mieszkania bez zgody najemcy? Tak, ale muszą powstać ku temu odpowiednie przesłanki. Właściciel może wejść do nieruchomości bez zgody najemcy, jeżeli ten utrudnia mu spotkanie i oględziny. Lokator powinien być wówczas obecny w mieszkaniu, a wynajmujący poinformować go wcześniej o potrzebie zapoznania się ze stanem wynajmowanego M. Właściciel powinien pamiętać, że odpowiednie sporządzenie umowy jest kluczem do sukcesu w przypadku jego ewentualnych roszczeń. Kwota klauzuli, okres wypowiedzenia i opisanie stanu mieszkania to rzeczy niezbędne - inaczej ciężko będzie podważyć zdanie najemcy przy ewentualnym sporze sądowym. Warto też wiedzieć, że wynajmujący ma zawsze prawo przeprowadzać zmiany w swoim lokum - również podczas wynajmu nieruchomości. W tym przypadku należy odpowiednio wcześnie poinformować o tym lokatorów. Najważniejszą kwestią w sprawach spornych jest próba mediacji. Być może uda się wypracować dzięki niej satysfakcjonujący kompromis. W ostateczności wynajmujący może również sprzedać mieszkanie, nawet z lokatorem. Najem długoterminowy, krótkoterminowy i okazjonalny – definicje Czym jest najem w nomenklaturze prawniczej? To umowa, w której zarówno najemca, jak i wynajmujący określają formę przekazania nieruchomości pod użyteczność najemcy na określony czas. Najem występuje w różnych typach i każdy z nich ma swoje wady i zalety. Oczywiście, wszystko musi być odpowiednio opisane w umowie najmu. Nie warto zostawiać niedomówień, a umowy słowne (choć według prawa są ważne) bardzo ciężko jest później udowodnić. Najdłuższą i często najbardziej stabilną formą najmu jest najem długoterminowy. To umowa, w której wynajmujący oddaje swoją nieruchomość najczęściej w całości. Umowa najmu trwa dość długo - niekiedy zawiera się ją nawet na czas nieokreślony. Adresowana jest głównie do rodzin, które chcą na dłużej zamieszkać w danym mieszkaniu, firm (one również mogą być zainteresowane najmem długoterminowym ze względu na chęć ulokowania w nieruchomości swojej siedziby) lub osób, które będą chciały podnajmować lokum (oczywiście za zgodą wynajmującego). Umowa najmu długoterminowego charakteryzuje się długim okresem wypowiedzenia i daje wynajmującemu pewność ciągłego i pewnego dochodu przez dłuższy okres. Umowa na najem długoterminowy jest też korzystna dla najemcy – zyskuje on najczęściej dużo niższy czynsz (niż w przypadku wynajmu krótkoterminowego) oraz możliwość pewnego korzystania z wynajmowanego lokalu. Ewentualne zmiany (nawet wprowadzane na koszt najmującego) są więc opłacalne i będą służyć konkretnej osobie. Najem długoterminowy może mieć formę cywilną lub związaną z działalnością gospodarczą. Ważnym aspektem jest też jego ciągłość - nie ma konieczności przedłużania umowy co miesiąc, a nawet rok. Odmiennymi formami są najem krótkoterminowy i okazjonalny. Ten pierwszy dotyczy głównie studentów. Najem krótkoterminowy charakteryzuje się krótką umową, wyższym czynszem i koniecznością sezonowego odnawiania umowy. Może on dotyczyć też np. części mieszkania (jednego pokoju). Taka forma współpracy jest dla wynajmującego korzystna finansowo, ale dużo mniej stabilna. Nie jest też ceniona w bankach (np. podczas chęci wzięcia kredytu hipotecznego). Trochę inne cechy ma tzw. najem okazjonalny. To szczególny i dość świeży sposób wynajmowania lokum (termin „najem okazjonalny” został wprowadzony do polskiego prawa w 2009 r.). Na czym polega? Przede wszystkim to najlepsza gwarancja praw właściciela mieszkania. Ważne jest też to, że najem okazjonalny dotyczy wyłącznie formy cywilnej najmu. Wynajmujący nie może prowadzić działalności gospodarczej ani wynajmować lokalu jako siedziby firmy. Nie wchodzi też w grę podnajem mieszkania – zabrania tego ustawodawca. Umowa na najem okazjonalny musi zostać podpisana na maksymalnie 10 lat. Po tym okresie można ją przedłużyć. Największą różnicą pomiędzy zwykłą formą najmu a najmem okazjonalnym jest to, że wynajmujący może łatwiej pozbyć się najmującego ze swojego mieszkania. Po zakończeniu najmu, wynajmujący wręcza pismo o żądaniu opuszczenia lokalu przez najemcę. Ten ma na to maksymalnie 7 dni. Sąd (z pominięciem procedury eksmisyjnej) może nakazać przeniesienie się najemcy do lokalu zastępczego. Warto wiedzieć, że podczas podpisania umowy na najem okazjonalny najemca musi wskazać miejsce ewentualnego alternatywnego zamieszkania. Nie ma więc bardziej skutecznej umowy niż najem okazjonalny, notariusz jest jednak niezbędny do jej podpisania. Niekiedy funkcjonuje mylne poczucie, że najem a dzierżawa to to samo. Rzeczywiście, te formy udostępnienia nieruchomości są do siebie podobne. Największą różnicą jest jednak to, że przedmiot dzierżawy musi przynieść korzyści – np. odpowiednie dochody z wynajmowanego przedsiębiorstwa. Dzierżawa nieruchomości dla osoby fizycznej jest więc raczej niemożliwa. Niekiedy dzierżawca nie pobiera czynszu za wynajem nieruchomości a wyłącznie część zysku, który wypracuje dany lokal. Przeczytaj również: Cisza nocna i konsekwencje jej nieprzestrzegania Najem w prawie – podatki, opłaty Udostępnienie nieruchomości na rzecz osoby najmującej definiowane jest w kilku ustawach i przepisach. Usługę opisuje między innymi Kodeks cywilny. Najem jest w pełni uregulowany przez przepisy Zarówno wynajmujący, jak i najemca znajdą w nim przedstawione prawa i obowiązki, ale też informacje o koniecznych opłatach, odprowadzaniu czynszu. Istnieją też osobne przepisy, które regulują prawa i obowiązki dwóch stron przy różnych typach wynajmu, takich jak np. najem okazjonalny. Ustawa o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego to aktualizacja przepisów dotyczących najmu w celu ich dostosowania do panujących trendów na rynku wynajmu nieruchomości. Najem jest traktowany w Polsce jak inna działalność, która przynosi zyski. Z tego względu wynajmujący zobowiązany jest do odprowadzania odpowiednich podatków. Zanim do tego dojdzie, potrzebne są obowiązujące w prawie umowy i zgłoszenia. Przygotowanie odpowiednich dokumentów jest konieczne, aby zawrzeć tzw. najem okazjonalny. Umowa powinna zostać sporządzona przez notariusza. Dlaczego? Najemca musi potwierdzić, że ma możliwość zamieszkania w innym lokalu w przypadku natychmiastowej egzekucji i nie będzie utrudniał jej wykonania, jeśli pojawią się ku temu powody, które (zgodnie z ustawą) uprawnią wynajmującego do wniesienie o natychmiastowe usunięcie najemcy z lokalu. Zarówno kodeks cywilny i ustawa, jak również inne dokumenty legislacyjne określają więc wszystkie ewentualności dotyczące usługi wynajmu nieruchomości i w przypadku sporządzania umowy warto przestudiować te przepisy. Jak jest z opłatami skarbowymi? W powszechnej opinii wydaje się, że najem prywatny a VAT to dwie zupełnie oddalone od siebie sprawy. Nic bardziej mylnego! Najem prywatny traktowany jest przez przepisy skarbowe jak działalność gospodarcza. Wobec tego wynajmujący ma obowiązek odprowadzenia wszystkich podatków, którymi obarczona jest ta forma prowadzenia działalności dochodowej. Przepisy przewidują jednak wyjątki, z których korzysta wielu podatników. Odpowiednia ustawa podaje, że zwolnienie z podatku VAT przysługiwać będzie temu podatnikowi, który wynajmuje lub wydzierżawia nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości na własny rachunek i wykorzystuje je wyłącznie w celach mieszkaniowych. Przeczytaj także: Łazienka – podstawowe zasady aranżacji Poza VAT-em, w przypadku wynajmu dochodzi jeszcze kwestia podatków dochodowych. Sprawa wydaje się prosta, jeżeli opcja, z której korzysta wynajmujący, jest inna niż najem okazjonalny. Podatek, który odprowadza do Urzędu Skarbowego, podlega takim samym zasadom, jak w przypadku prowadzenia każdego rodzaju usług i produkcji na działalności gospodarczej. Wynajmujący ma możliwość wyboru sposobu opodatkowania itd. Inaczej to wygląda w przypadku wynajęcia mieszkania przez najem okazjonalny. Dotyczy on wyłącznie osób fizycznych, więc nawet osoba, która prowadzi działalność gospodarczą, nie może funkcjonować w jego ramach. Co więcej – przepisy zabraniają korzystania z takiej formy najmu, jeżeli przedsiębiorca zajmuje się wynajmem mieszkań zawodowo. Ważne jest to, że przychody z tego najmu mogą być opodatkowane na zasadach ogólnych według skali podatkowej albo ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych, według przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Od podatnika zależy, jaką formę opodatkowania wybierze. Nie musi jej jednak zgłaszać do Urzędu Skarbowego, gdyż korzystanie z powyższych form dostępne jest dla wszystkich obywateli – nie znaczy to, że nie ma żadnych obowiązków dotyczących zgłaszania działalności do skarbówki ten, kto korzysta z formy wynajmu, jaką jest najem prywatny. Zgłoszenie do Urzędu Skarbowego jest obowiązkowe. Prawo wymaga, żeby miało ono miejsce do 20-ego dnia miesiąca, po tym, w którym wynajmujący uzyskał pierwszy dochód z wynajmu. Należy przypomnieć, że 20-ty dzień każdego miesiąca to dzień regulowania zobowiązań podatkowych. Wynajem i najem – to się opłaca Analizując powyższe aspekty wynajmu i najmu nieruchomości, można stwierdzić, że jest to opcja bardzo opłacalna, aczkolwiek w jej przypadku powinna dominować zasada ograniczonego zaufania. Podstawą spokojnej usługi (dla obydwu stron) jest odpowiednio skonstruowana umowa. Wynajmujący, który miał wcześniej problemy z lokatorami, a chce dalej kontynuować ewentualny wynajem swojej nieruchomości, powinien spróbować najmu okazjonalnego. Należy też pamiętać, że wszystkie formy najmu podlegają obowiązkowej formie opodatkowania. Jak znaleźć dobrego wynajmującego lub najemcę? Pierwszy powinien być osobą empatyczną, która nie wtrąca się w życie lokatorów swojej nieruchomości. Przyszły lokator powinien zapytać, czy wynajmujący ma doświadczenie w udostępnianiu swojego lokum, dokładnie przeczytać zaproponowaną umowę i wyjaśnić wcześniej wszystkie drażniące kwestie (przechowywanie w lokalu zwierząt, palenie papierosów). Warto sprawdzić też, jakie remonty i kiedy były przeprowadzone ostatnio w mieszkaniu (jeżeli widać, że robione są dość często, na bieżąco, to znaczy, że wynajmujący dba o swoją nieruchomość i komfort lokatorów). Najmujący powinien być natomiast osobą, która nie stroni od podpisania ewentualnej umowy najmu okazjonalnego (odrzucenie takiej opcji „z góry”, może świadczyć o złych intencjach przyszłego lokatora). Dobry lokator szczerze przedstawi swoje oczekiwania wobec wynajmującego, szybko wpłaci kaucję wynajmu, a dodatkowo zainteresuje się stanem technicznym mieszkania. Odpowiedni kontakt wynajmującego i najemcy może być kluczem do długiej współpracy, opłacalnej dla obydwu stron. Subskrybuj „Gethome” na Google NewsRedakcjaRedakcja portalu to zespół, który dba o najwyższą jakość treści pod kątem merytorycznym. Z pasją tworzymy wartościowe teksty, które pomagają naszym czytelnikom oraz stanowią dla nich inspirację i źródło wiedzy. Główną tematyką artykułów jest branża nieruchomości: budownictwo, finanse, aranżacje i projekty wnętrz, rynek pierwotny i wtórny itd. Staramy się także przedstawić wiele informacji przydatnych poszukującym mieszkania czy domu w danej lokalizacji. Czy wynaj­mu­ją­cy powi­nien napra­wić ciek­ną­cy kran? Czy napra­wa skrzyn­ki bez­piecz­ni­ko­wej nale­ży do najem­cy? Malo­wa­nie ścia­ny to obo­wią­zek wynaj­mu­ją­ce­go czy najem­cy? Czy­im pro­ble­mem jest zatka­ny odpływ zle­wo­zmy­wa­ka lub zmy­war­ki? Na tym tle czę­sto docho­dzi mię­dzy wynaj­mu­ją­cym a najem­cą do nie­po­ro­zu­mień. Najem­cy zwy­kle uwa­ża­ją, że nie mają żad­nych obo­wiąz­ków i że wynaj­mu­ją­cy na swój koszt przy­śle elek­try­ka do napra­wy gniazd­ka, albo hydrau­li­ka do prze­tka­nia zatka­ne­go wło­sa­mi odpły­wu z wan­ny. Tak na szczę­ście nie jest. Uwa­ga! Ten wpis doty­czy wyłą­cze­nie sto­sun­ków pomię­dzy najem­cą, a wynaj­mu­ją­cym w umo­wach naj­mu miesz­ka­nia (loka­lu miesz­kal­ne­go). Wpis doty­czą­cy loka­li użyt­ko­wych uka­że się za kil­ka dni został opu­bli­ko­wa­ny tutaj. Kil­ka pojęć na początekPod­sta­wy prawneObo­wiąz­ki najemcyObo­wiąz­ki wynajmującegoZakoń­cze­nieKilka pojęć na początek Ponie­waż bar­dzo czę­sto w Inter­ne­cie, na róż­nych forach, myli się wynaj­mu­ją­ce­go z najem­cą to chcę wyja­śnić oba poję­cia. Jest to nie­zmier­nie istot­ne w kon­tek­ście tego wpisu. Wynaj­mu­ją­cy – naj­czę­ściej wła­ści­ciel miesz­ka­nia, któ­ry udo­stęp­nia najem­cy miesz­ka­nie do uży­wa­nia na pod­sta­wie umo­wy najmu. Najem­ca – użyt­kow­nik miesz­ka­nia, któ­ry uży­wa go na pod­sta­wie umo­wy najmu. Podstawy prawne By pra­wi­dło­wo omó­wić podział obo­wiąz­ków zwią­za­nych z utrzy­ma­niem miesz­ka­nia w cza­sie umo­wy naj­mu w dobrym sta­nie muszę pod­kre­ślić, że w pierw­szej kolej­no­ści obo­wią­zu­ją usta­le­nia stron zawar­te w umo­wie. Stro­ny nie są zwią­za­ne bez­względ­nie obo­wią­zu­ją­cy­mi prze­pi­sa­mi pra­wa. Moż­na podział obo­wiąz­ków nie­mal dowol­nie okre­ślić w umo­wie. Jest to szcze­gól­nie istot­ne wte­dy, gdy wynaj­mu­ją­cy miesz­ka bar­dzo dale­ko od miesz­ka­nia. W takim wypad­ki, w zamian za niż­szy czynsz, najem­ca może przy­jąć na sie­bie więk­sze niż stan­dar­do­we obo­wiąz­ki. Takie roz­wią­za­nie może mieć rów­nież zna­cze­nie w przy­pad­ku bar­dzo nie­ty­po­wych roz­wią­zań zain­sta­lo­wa­nych w miesz­ka­niu, gdy wynaj­mu­ją­cy chce mieć więk­szą kon­tro­lę nad ich kon­ser­wa­cją i nie­zbęd­ny­mi naprawami. Jeże­li stro­ny umo­wy nie poczy­ni­ły odpo­wied­nich usta­leń, to dopie­ro wte­dy zaczy­na­ją obo­wią­zy­wać prze­pi­sy zawar­te w art. 6a – 6f usta­wy o ochro­nie praw loka­to­rów. Wyni­ka­ją­cy z nich podział obo­wiąz­ków opi­sa­łem poniżej. Obowiązki najemcy Najem­ca obo­wią­za­ny jest utrzy­my­wać lokal oraz pomiesz­cze­nia, do uży­wa­nia któ­rych jest upraw­nio­ny, we wła­ści­wym sta­nie tech­nicz­nym i higie­nicz­no-sani­tar­nym. Czy­li nie powi­nien prze­cho­wy­wać lub uży­wać w nich przed­mio­tów powo­du­ją­cych zagro­że­nie sani­tar­ne lub inne zagra­ża­ją­ce kon­struk­cji budynku. Najem­ca powi­nien dbać i chro­nić przed uszko­dze­niem lub dewa­sta­cją czę­ści budyn­ku prze­zna­czo­ne do wspól­ne­go użyt­ku, jak dźwi­gi oso­bo­we, klat­ki scho­do­we, kory­ta­rze, pomiesz­cze­nia zsy­pów, inne pomiesz­cze­nia gospo­dar­cze oraz oto­cze­nie budyn­ku. To w sumie oczy­wi­ste, że nie wol­no rzu­cać petów, wysta­wiać śmie­ci na klat­kę scho­do­wą czy wno­sić mebli uszka­dza­jąc przy tym ścia­nę win­dy lub klat­ki schodowej. Najem­ca ma obo­wią­zek doko­ny­wa­nia napraw i kon­ser­wa­cji pod­łóg, posa­dzek, wykła­dzin pod­ło­go­wych oraz ścien­nych okła­dzin cera­micz­nych (płyt­ki), szkla­nych i innych, okien i drzwi. Musi więc dbać o te powierzch­nie, zmy­wać je w odpo­wied­ni spo­sób i z odpo­wied­nią czę­sto­tli­wo­ścią. Ma też obo­wią­zek doko­ny­wać napraw i kon­ser­wa­cji innych ele­men­tów wypo­sa­że­nia loka­lu i pomiesz­czeń przy­na­leż­nych przez malo­wa­nie lub tape­to­wa­nie oraz napra­wę uszko­dzeń tyn­ków ścian i sufi­tów oraz malo­wa­nie drzwi i okien. Te obo­wiąz­ki obcią­ża­ją najem­cę. Dodat­ko­wo, po zakoń­cze­niu naj­mu i opróż­nie­niu loka­lu najem­ca jest obo­wią­za­ny odno­wić lokal. Tak więc powi­nien on zwró­cić wynaj­mu­ją­ce­mu lokal odmalowany. Najem­ca powi­nien doko­ny­wać napraw i kon­ser­wa­cji, a w razie potrze­by tak­że wymia­ny wbu­do­wa­nych mebli, trzo­nów kuchen­nych, kuch­ni i grzej­ni­ków wody prze­pły­wo­wej (gazo­wych, elek­trycz­nych i węglo­wych), pod­grze­wa­czy wody, wanien, bro­dzi­ków, mis klo­ze­to­wych, zle­wo­zmy­wa­ków i umy­wa­lek wraz z syfo­na­mi, bate­rii i zawo­rów czer­pal­nych oraz innych urzą­dzeń sanitarnych. Najem­ca ma obo­wią­zek doko­ny­wa­nia napra­wy i utrzy­my­wa­nia w dobrym sta­nie osprzę­tu i zabez­pie­czeń insta­la­cji elek­trycz­nej, z wyłą­cze­niem wymia­ny prze­wo­dów oraz osprzę­tu ante­ny zbior­czej. Tak więc to najem­ca powi­nien doko­ny­wać kon­tro­li pra­wi­dło­we­go dzia­ła­nia bez­piecz­ni­ków w skrzyn­ce bez­piecz­ni­ko­wej, a tak­że popra­wiać obe­rwa­ne gniazd­ka czy włącz­ni­ki. Najem­cę nie obcią­ża­ją nato­miast napra­wy prze­wo­dów umiesz­czo­nych w ścianie. W kwe­stii napra­wy insta­la­cji ogrze­wa­nia to powi­nien on doko­ny­wać napraw i kon­ser­wa­cji pie­ców węglo­wych i aku­mu­la­cyj­nych, łącz­nie z wymia­ną zuży­tych ele­men­tów, a tak­że doko­ny­wać napraw i kon­ser­wa­cji eta­żo­we­go cen­tral­ne­go ogrzewania. Dba­nie o pra­wi­dło­we dzia­ła­nie sys­te­mów zwią­za­nych z odpro­wa­dze­niem ście­ków z urzą­dzeń AGD czy umy­wal­ki też nale­ży do najem­cy. Powi­nien on dbać o ich droż­ność, a w razie potrze­by doko­ny­wać napraw w prze­wo­dzie odpły­wo­wym aż do pio­nu zbior­cze­go. Utrzy­ma­nie pio­nu zbior­cze­go nale­ży do wynaj­mu­ją­ce­go, a w zasa­dzie do zarząd­cy budynku. Jak z tego wszyst­kie­go wyni­ka, moż­na przy­jąć gene­ral­ną zasa­dę – to co jest zain­sta­lo­wa­ne w ścia­nach to obo­wiąz­ki wynaj­mu­ją­ce­go, a to co ze ścian wysta­je to już utrzy­mu­je najemca. Obowiązki wynajmującego Obo­wiąz­ki wynaj­mu­ją­ce­go są w pra­wie okre­ślo­ne bar­dzo ogól­nie. Gene­ral­nie jest on zobo­wią­za­ny wyko­ny­wać wszyst­ko, do cze­go nie jest zobo­wią­za­ny najemca. Wynaj­mu­ją­cy powi­nien zapew­niać spraw­ne dzia­ła­nia ist­nie­ją­cych insta­la­cji i urzą­dzeń zwią­za­nych z budyn­kiem umoż­li­wia­ją­cych najem­cy korzy­sta­nie z wody, paliw gazo­wych i cie­kłych, cie­pła, ener­gii elek­trycz­nej, dźwi­gów oso­bo­wych oraz innych insta­la­cji i urzą­dzeń sta­no­wią­cych wypo­sa­że­nie loka­lu i budyn­ku okre­ślo­ne odręb­ny­mi przepisami. Powi­nien też utrzy­mać w nale­ży­tym sta­nie, porząd­ku i czy­sto­ści pomiesz­cze­nia i urzą­dze­nia budyn­ku, słu­żą­cych do wspól­ne­go użyt­ku miesz­kań­ców, oraz jego oto­cze­nia. Powi­nien też doko­ny­wać napraw budyn­ku, jego pomiesz­czeń i urzą­dzeń słu­żą­cych do wspól­ne­go użyt­ku mieszkańców. Powi­nien doko­ny­wać napraw i wymia­ny wewnętrz­nych insta­la­cji (pio­nów): wodo­cią­go­wej, gazo­wej i cie­płej wody — bez arma­tu­ry i wypo­sa­że­nia, a tak­że napraw i wymia­ny wewnętrz­nej insta­la­cji kana­li­za­cyj­nej, cen­tral­ne­go ogrze­wa­nia wraz z grzej­ni­ka­mi, insta­la­cji elek­trycz­nej, ante­ny zbior­czej — z wyjąt­kiem osprzę­tu, w zakre­sie jakim nie jest do tego zobo­wią­za­ny najemca. Wynaj­mu­ją­cy powi­nien doko­ny­wać nie­zbęd­nych wymian sto­lar­ki okien­nej i drzwio­wej oraz pod­łóg, posa­dzek i wykła­dzin pod­ło­go­wych, a tak­że tynków. Zakończenie Mam nadzie­ję, że ten wpis wyja­śnił dogłęb­nie zagad­nie­nie. Jeże­li najem­ca nie wyko­ny­wał nało­żo­nych na nie­go obo­wiąz­ków zwią­za­nych z utrzy­ma­niem loka­lu i urzą­dzeń w nim zain­sta­lo­wa­nych, to wynaj­mu­ją­cy może wyko­nać te napra­wy po zwro­cie loka­lu i należ­ność za to potrą­cić sobie z kau­cji zabez­pie­cza­ją­cej. Zawarcie umowy najmu wiąże się z określonymi obowiązkami wynajmującego i najemcy lokalu. Jednym z nich jest ponoszenie części kosztów naprawy w wynajmowanym mieszkaniu. Co zalicza się do kategorii drobnych napraw, a co należy traktować jako nakłady konieczne? Jak wygląda sytuacja w przypadku remontu w wynajmowanym lokalu? Przeczytaj poniższy artykuł i dowiedz się, za co musisz płacić. Umowa najmu lokalu a rozliczenie naprawCzęsto obserwowaną sytuacją jest pomijanie przez właścicieli i najemców kwestii odpowiedzialności za naprawy, których w przyszłości może wymagać wynajmowane mieszkanie. Podstawą rozliczeń kosztów napraw lub remontów i jednocześnie formą zabezpieczenia interesów stron powinna być umowa najmu. Jeżeli zapisy umowy nie regulują tej sprawy, w takiej sytuacji należy stosować przepisy Kodeksu jeżeli strony ustaliły, że wydatki na poczet doprowadzenia lokalu do stanu zgodnego z umówionym poniesie najemca, a następnie wynajmujący zwróci ich koszt, to sąd nie może kwestionować prawa do zwrotu. Tak samo sposób rozliczenia nakładów poczynionych przez najemcę pozostawiony jest w ramach swobody zawierania umów i woli stron umowy naprawy i obowiązki najemcyDo podstawowych obowiązków najemcy zalicza się utrzymywanie wynajmowanego mieszkania we właściwym stanie oraz przestrzeganie porządku domowego. Przepisy szczegółowo określają zakres odpowiedzialności lokatora za naprawy i konserwacje w lokalu. Do drobnych napraw, które obciążają najemcę mieszkania, należą przede wszystkim: naprawy podłóg, drzwi i okien, malowanie ścian, podłóg oraz wewnętrznej strony drzwi wejściowych,naprawa pieca gazowego w wynajmowanym mieszkaniu,naprawa pralki, lodówki, podgrzewaczy wody, wanny, umywalki i wszelkich urządzeń sanitarnych, w które lokal jest wyposażony,drobne naprawy instalacji i urządzeń technicznych, zapewniających korzystanie ze światła, ogrzewania lokalu, dopływu i odpływu jest zastrzeżenie w umowie najmu, że wartość nakładów poczynionych przez najemcę zostanie zwrócona przez wynajmującego przez sukcesywne potrącanie kwoty z płaconego wynajmującego Kodeks cywilny nakłada na wynajmującego obowiązek wydania mieszkania w stanie przydatnym do umówionego użytku i utrzymywania go w takim stanie przez czas trwania najmu. Jeżeli wynajmujący wydałby lokal w stanie stwarzającym niebezpieczeństwo dla najemcy lub osób przebywających w wynajętym mieszkaniu, to wynajmujący ponosi odpowiedzialność za zaistniałe szkody i niezapewnienie bezpieczeństwa tym konieczne - jakie naprawy obciążają wynajmującego?Obowiązki wynajmującego lokal uwzględniają nie tylko utrzymywanie go w stanie odpowiednim do użytkowania ustalonego na mocy umowy. Właściciel mieszkania jest również zobowiązany do pokrycia kosztów:napraw i wymiany wewnętrznych instalacji wodociągowej, gazowej i ciepłej wody,napraw i wymiany instalacji kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania razem z grzejnikami, instalacji elektrycznej oraz anteny zbiorczej,wymiany pieców grzewczych, stolarki okiennej i drzwiowej, tynków i ważne, jeżeli jakakolwiek rzecz wymaga naprawy, bez której jej użytkowanie jest niemożliwe, to najemca może wyznaczyć wynajmującemu odpowiedni termin do wykonania naprawy lub wymiany. Po bezskutecznym upływie wskazanego terminu najemca może dokonać koniecznych napraw na koszt wynajmującego. Najemca w takiej sytuacji ma prawo do potrącenia poniesionych nakładów z najemcy a zmiana właściciela lokaluZdarzają się sytuację, gdy podczas trwania umowy najmu właściciel decyduje się na sprzedaż mieszkania. Jeżeli przed sprzedażą najemca dokonał napraw obciążających wynajmującego, nie może dochodzić roszczeń z tego tytułu od nabywcy. Ta sama zasada dotyczy również roszczeń odszkodowawczych najemcy za czas przed zawieraniu umowy najmu warto określić sposób finansowania napraw i wszelkich prac remontowych, które mogą okazać się konieczne podczas okresu wynajmowania mieszkania. Im bardziej szczegółowo zostanie ustalony zakres odpowiedzialności stron, tym większe prawdopodobieństwo uniknięcia konfliktów w przyszłości. Dodatkowo w celu zabezpieczenia, przed wydaniem mieszkania najemcy należy sporządzić protokół, który opisywałby stan techniczny oraz stopień zużycia wszelkich instalacji i urządzeń. Dokument ten wraz z umową będą stanowiły skuteczną podstawę rozliczeń po ustaniu umowy najmu. Przeczytaj również:Kto musi płacić za remonty w lokalu użytkowym?Umowa najmu mieszkania – podpowiadamy jakie zapisy zastosowaćJak prawidłowo spisać protokół zdawczo-odbiorczy?Artykuł zaktualizowany:20 sierpnia 2020

czy wynajmujacy moze zmienic zamki